Çoğu zaman kalabalık içinde kendimi bağımsız filmlerin yönetmenlerinin gözünden görüyorum. Gözümü yavaşça açıp kapayarak etrafı süzüyorum. Her seferinde görüntü değişiyor, güneş daha bi turuncu oluyor. Rüzgarda uçuşan, denizin tuzundan nasibini almış saçlarıma bakıyorum yan gözle, dalgalı… dünden beri kafamın içinde hiç bilmediğim görüntüle, uydurulan sahneler var. Kendi içimde bir senaryo oluşuyor, izliyorum düşündüklerimi. Ne güzel diyorum, izleyebiliyorum müdahalesiz. Gördüklerimi, hissettiğim gibi yaşamayı bekliyorum.
Yönetmen, oyuncu, figüran, kameraman, ışıkçı; hepsi sendin, hepsi bendim.
Bodrum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder