28 Ekim 2017 Cumartesi

24 Ekim 2017 Salı

herkesin bir bug'ı var

Ne yazmamı isterdin… benim ki soru işareti değil.
Hüzünlü olduğum bir gecede sana kendimi istediğim gibi anlatabildim mi? yoksa zaten aslında anlatmak istediklerimden ziyade anlamak istediklerinle mi dinledin? Bunu hiç bilemiyorum.
Gerçekten, oradaki yalnız kalmış, bütün duygularını kendi kendine yaşamış, herşey olup biterken çevresinde, herkesin kendi kadar derdi varken…. Kimse “sen nasılsın?” diye sormamışken… bildiği her sevgi kaynağı tarafından yalnız bırakıldığında… O kız çocuğunu mu gördün yoksa sadece mutsuzluklarını dile getiren bir kadın mı vardı? Hangisini senin ilgini çekerdi? Bu da başka soru. Gerçekten hiç gördün mü o kızı? Bunun ucu bana dokunacak korkusu olmadan dinledin mi? Hiçbir zaman bitmeyecek/geçmeyecek o eksik kalmış sevgisizliğiyle yüzleştin mi? Tam da bu yüzden bu kadar büyük sevmeye çalıştığını… ve tam da bu yüzden her şeyin hep eksik geleceğini…

Bazı şeyleri çok net hatırlıyorum. Bazı şeyleri çok net sildiğimi hatırlıyorum. Ne tuhaf. Hafıza çok tuhaf bir şey. Kendine dair her şey hafızan sayesinde. Ne kadarı paylaşılmışsa o kadar gerçeksin.




Kdv siz

  Yalnızlığım Şapkasız başım Geride bırakılmışlığım Arkadan konuşmadan içime susmuşluğum Yalnızlığım  Bir ten ardında yoksul kalmışlığım Bir...