24 Temmuz 2010 Cumartesi

şimdi...

Ve şimdi;
Gün ortası şarapları
Cenin duruşları
Hıçkırıksız gözyaşları
Bilinmeyenin omzuma dokunarak uyandırışları
Uyanamayışlar
Ki aslında zaten uyku tutmayışlar
Belliydi diyen gözler
Untitled yazılar
Hala yazamayışlar

Ama şimdi;
17’yim. Hiç tanışmadığım kadınım. Kirliyim, çirkinim, aynasızım… Ruhi Bey, geliyorum bekleyiniz…

Sonra;
Oğuz Atay geliyor aklıma: Buradayım şimdilik, ama buralar nerede?

Kdv siz

  Yalnızlığım Şapkasız başım Geride bırakılmışlığım Arkadan konuşmadan içime susmuşluğum Yalnızlığım  Bir ten ardında yoksul kalmışlığım Bir...