24 Temmuz 2010 Cumartesi

şimdi...

Ve şimdi;
Gün ortası şarapları
Cenin duruşları
Hıçkırıksız gözyaşları
Bilinmeyenin omzuma dokunarak uyandırışları
Uyanamayışlar
Ki aslında zaten uyku tutmayışlar
Belliydi diyen gözler
Untitled yazılar
Hala yazamayışlar

Ama şimdi;
17’yim. Hiç tanışmadığım kadınım. Kirliyim, çirkinim, aynasızım… Ruhi Bey, geliyorum bekleyiniz…

Sonra;
Oğuz Atay geliyor aklıma: Buradayım şimdilik, ama buralar nerede?

2 yorum:

Uma dedi ki...

Yazdigina sevinsem mi uzulsem mi bilemedim...

Uma dedi ki...

pencerenin korunakli tarafini sectigine sevindim...

Kdv siz

  Yalnızlığım Şapkasız başım Geride bırakılmışlığım Arkadan konuşmadan içime susmuşluğum Yalnızlığım  Bir ten ardında yoksul kalmışlığım Bir...