1 Eylül 2010 Çarşamba

aşk...


“Cevaplara mı ihtiyacın var?”

“Hangimizin yok ki?!”

Yanıma “Cevaplar Kitabı”nı ve “İle”yi aldım. Oruç Abi iyi gelir. Bakacağım ne kadar derinleşmişim, ne kadar sığlaşmışım. Oruç Abi “tart beni, ne ederim?” diyeceğim.

“Kaderin Pin Kodu” şimdi uzakta. Çözeceğim ya aklım sıra seni-beni-bizi; sayılarla, yazılarla… Aklımca anlamlandıracağım ya olanı-biteni-kalanı; tahterevallinin yere değen ucunda.

“Cevaplar Kitabı”, en yakın dost bazen. Aynı soruyu onlarca kez hangi dosta sorarsın da her seferinde farklı cevap verir ki?

Oruç Abi, göz kırpıyor köşeden; kanıyorum…

“Rayda parlayan Güneş

Kadar hızla

Geliyorum sana

Güneş, tuttu, Ay’ın çevresinden dolaştı-“

Şimdi, sen bir karar verdin. Bunu benim için, benimle olabilmek adına verdiğini söyledin. Yani, kendini-olduğun şeyi, iyi ya da kötü, değiştiriyorsun. Bu durumda, kurduğumuz ve oldurmaya çalıştığımız ilişki, benim isteklerime göre mi şekilleniyor. Ki zaten olmayan şey oldurulmaz. Biz olabilmek, senin değişmene –sen olmamana- mi bağlı? O zaman bu ilişkide hangi sen olacak? Birden çok “sen” varsa ve ben sadece “biri” ile olabiliyorsam, bu çok acımasızca değil mi, ikimiz için de.

En son yazmışım; “kalbinin aralık kapısıyım, eşikten geçmeyen” diye. İçeri girdim. Ne güzel ve ne berbat şeyler gördüm. Şimdi, senin nefesin benim nefessizliğim oldu. Aşk? Bu muydu? Unutmuş muydum? Bir ilişki nasıl biterdi? Hatırlıyor muydum? Güpegündüz kalbin sıkışması mıydı yani aşk? Gece uykularının sonu, 1,5 kişilik yatakta birbirine değmeden uyuyabilme becerisi miydi? “Boğuyorsun beni”ler miydi? İlişkinin değil de kendi hayatının gidişatına son vermeli’lerin planlarını yapmak mıydı? Dört gözle sabahı beklemek miydi? Hep yeni güne umutlu…

Aşk, değiştirmeyi sever miydi? Bütün işi gücü bu muydu? Olmuyor, olamıyor’u kabul edememek miydi?

Huzur almak için, huzur vermek gerek ya; olabilmek için herşey de olduğu gibi değişimler ve bedeller olmaz mı peki? Bu huzuru sabote eden ruhumun avuntusu mu? Doğru-iyi-güzel olan, kişiyi olduğu haliyle kabul edebilmek ve durumun içinde olabilmek değil mi?

Bütün bunların dışında:

“İnsan, sevdiği ile beraberdir.” Hadis-i Şerif


07.08.2010

Kdv siz

  Yalnızlığım Şapkasız başım Geride bırakılmışlığım Arkadan konuşmadan içime susmuşluğum Yalnızlığım  Bir ten ardında yoksul kalmışlığım Bir...