27 Nisan 2012 Cuma

yine bir durist hali


Çarşamba gibi... Ne haftasonunun heyecanı ne de pazartesinin sıkıcılığı... Çarşamba gibi, ortada... Hiçbir yere varamadan, olduğu yerde, hafifçe sallanıyor. Bir adıma bakar oysa karşılığı... Adım atıyor musun? Hissediyor muyum ne yöne gideceğini? Güçlü müsün karşımda? Dimdik! Bir sonraki adımının nereye olacağını bilmeden bekliyorum, hazır mısın adım atmaya? Hazır mısın adımının karşılığını görmeye? Beni karşında sere serpe uzandırmak için hazır mısın diz çökmeye?

Çarşamba gibisin sevgilim, ortada...

Ve ben...
Ağzım papatya koksun ve denize yakın olduğumu gökyüzünün renginden anlayayım halindeyim. Ama yine de ve belki de en önemlisi; ayakların olmadan uyuyamaz haldeyim.

Kdv siz

  Yalnızlığım Şapkasız başım Geride bırakılmışlığım Arkadan konuşmadan içime susmuşluğum Yalnızlığım  Bir ten ardında yoksul kalmışlığım Bir...