28 Ekim 2017 Cumartesi
24 Ekim 2017 Salı
herkesin bir bug'ı var
Ne yazmamı isterdin… benim ki soru işareti değil.
Hüzünlü olduğum bir gecede sana kendimi istediğim gibi
anlatabildim mi? yoksa zaten aslında anlatmak istediklerimden ziyade anlamak
istediklerinle mi dinledin? Bunu hiç bilemiyorum.
Gerçekten, oradaki yalnız kalmış, bütün duygularını kendi
kendine yaşamış, herşey olup biterken çevresinde, herkesin kendi kadar derdi
varken…. Kimse “sen nasılsın?” diye sormamışken… bildiği her sevgi kaynağı
tarafından yalnız bırakıldığında… O kız çocuğunu mu gördün yoksa sadece
mutsuzluklarını dile getiren bir kadın mı vardı? Hangisini senin ilgini
çekerdi? Bu da başka soru. Gerçekten hiç gördün mü o kızı? Bunun ucu bana
dokunacak korkusu olmadan dinledin mi? Hiçbir zaman bitmeyecek/geçmeyecek o
eksik kalmış sevgisizliğiyle yüzleştin mi? Tam da bu yüzden bu kadar büyük
sevmeye çalıştığını… ve tam da bu yüzden her şeyin hep eksik geleceğini…
Bazı şeyleri çok net hatırlıyorum. Bazı şeyleri çok net
sildiğimi hatırlıyorum. Ne tuhaf. Hafıza çok tuhaf bir şey. Kendine dair her şey
hafızan sayesinde. Ne kadarı paylaşılmışsa o kadar gerçeksin.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Döngü
Gitmekte antrenmanlıyım ben, Hatta profesyonel… Kalmanın yenisiyim, Kalmak eğitimindeyim kendimin, bi el at… Gidip dönmek konusunda yetişt...